Je wordt niet zomaar rouwbegeleider. Althans, ik niet! Ik heb iets met de dood. En de dood heeft duidelijk iets met mij. Hij komt namelijk nogal vaak langs in mijn leven. De eerste keer dat de dood voor mij echt dichtbij kwam was op mijn 12e. Mijn oma overleed geheel onverwacht. Met haar 71 jaar was ze eigenlijk nog helemaal niet oud maar in mijn jonge ogen was zij al echt hoogbejaard. Hoe anders was het toen op mijn 14e mijn beste vriendin samen met haar broer verongelukte... Een niet te bevatten ingrijpend en groot verlies. Ineens werd mij pijnlijk duidelijk dat de dood echt niet wacht totdat je hoogbejaard bent. Het kan zomaar anders lopen...